عنوان های مختلفی در سبک شبیه ساز پرواز عرضه شده اند که مبارزات هوایی در جنگ جهانی دوم را به نمایش درمی آورند. از بین این عنوان ها می توان به سری Blazing Angels و چند عنوان دیگر اشاره کرد. بدون شک این سبک از بازی ها طرفدران بسیاری دارند، اما در هر سال، عنوان های بسیار کمی در این سبک ساخته می شوند که اکثراً از کیفیت خوبی هم برخوردار نیستند. جدیدترین عنوانی که قرار است شما را به نبردهای هوایی دوران جنگ جهانی دوم ببرد، بازی Air Conflicts: Secret Wars است که می خواهد خلبان هایی را به شما معرفی کند که با شجاعت تمام در آسمان پرواز می کردند.

داستان

حضور یک شخصیت اصلی زن در بازی، مسئله تعجب برانگیزی نیست. در این بازی خلبان اصلی، دختر جوانی است که به دی دی (Dee Dee) معروف است. او در سن چهارده سالگی پرواز را یاد می گیرد و در زمان جنگ، عضو نیروی هوایی می شود. او در خانواده ای بزرگ شده که با پرواز غریبه نیستند. پدرش از خلبان های معروفی بوده که دی دی در کودکی او را از دست داده است. در طول بازی، دی دی به مأموریت های مختلفی فرستاده می شود و کارهای زیادی انجام می دهد که سرنوشت جنگ را تغییر می دهند. خط داستانی بازی شامل مأموریت هایی می شود که دی دی در آفریقای شمالی و اروپا انجام می دهد. روند داستانی اصلاً جالب نیست و کوتاهی مأموریت ها نیز به آن صدمه وارد کرده است. از نکات جالب توجه بازی، این است که میان پرده های بازی با نقاشی هایی به صورت Comic روایت می شوند که در آن ها شخصیت های اصلی بازی دیده می شوند و صدای آن ها دیالوگ ها را بیان می کنند و بازیکن را با روند داستان آشنا می کنند. کلاً در زمان پرواز و انجام مأموریت ها چیزی درباره داستان کلی بازی گفته نمی شود.

گرافیک

شاید تا کنون بازی های سبک پرواز، گرافیکی نه چندان عالی، ولی خوب را به نمایش گذاشته باشند، اما این بازی واقعاً نمایشی بسیار ضعیف را از خود نشان داده است. گرافیک بازی اصلاً آن چیزی نیست که در سطح استانداردهای امروزی باشد. مواضع زمینی بسیار بد و بی کیفیت طراحی شده اند و از جزئیات بسیار کمی برخوردار هستند. طراحی هواپیماها نیز چندان خوب کار نشده و دارای ضعف های زیادی مانند نداشتن چند ضلعی های (Polygon) زیاد و جزئیات قابل قبول هستند. جلوه های ویژه مانند انفجارها و از بین رفتن هواپیماها نیز اصلاً خوب کار نشده و بسیار ساده به نظر می رسند و هیجان لازم را به بازیکن انتقال نمی دهند. تنوع مراحل بازی خوب نیست و بسیاری از آن ها در مناطقی شبیه به هم دنبال می شوند که بی کیفیت بودنشان، واقعاً باعث آزار می شود.

موسیقی/صداگذاری

اولین بخشی که کاملاً در این بازی جلوه نمایی می کند، موسیقی نه چندان جالب آن است. درست است که موسیقی به سبک بازی های دوره جنگ جهانی دوم ساخته شده، اما اصلاً با فضای بازی هماهنگی ندارد. موسیقی قصد دارد حس یک قهرمان جنگ بودن را به بازیکنان منتقل کند، اما استفاده از قطعات بسیار ساده و کلاسیکی که مرسوم این سبک از بازی ها است، به هیچ وجه چنین حسی را در بازی ایجاد نمی کند. شاید دلیل آن، تکراری بودن این سبک از موسیقی باشد که بدون نوآوری در بازی قرار گرفته است. از طرف دیگر، صداگذاری روی شخصیت های بازی هم در سطح قابل قبولی نیست. شخصیت های بازی به صورتی صحبت می کنند که انگار در فضای معمولی قرار دارند و خبری از بزرگترین جنگ تاریخ نیست. آن ها کاملاً بدون احساس صحبت می کنند و هیچ هیجانی در صدایشان شنیده نمی شود. صداگذاری روی هواپیماها نیز از قسمت های بد بازی است. صدای به کار رفته برای آن ها خوب نیست و بیشتر به صدای موتور گازی شبیه است!

گیم پلی

اکثر بازیکنان انتظار دارند که در یک بازی پرواز، یک گیم پلی شبیه سازی شده را تجربه کنند، اما در Secret Wars از این موضوع خبری نیست. بازی گیم پلی ای کاملاً Arcadeگونه دارد و روند بسیار ساده ای را پیش روی بازیکنان قرار می دهد. بازی روی هر درجه سختی، یک روند خاص دارد که بسیار کسل کننده است. کنترل بازی پیچیده نیست و حداقل کار ممکن را باید در آن انجام دهید. یکی از مواردی که باعث تعجب ما در این عنوان شد، این بود که در گیم پلی هیچ کنترل سرعتی برای هواپیماها در نظر گرفته نشده است! هواپیماهای بازی با یک سرعت حرکت می کنند و این عدم تغییر سرعت، باعث می شود که بازیکنان با روند کاملاً یکنواختی مواجه شوند. مأموریت هایی که به بازیکنان داده می شوند، بسیار ساده هستند و مشخص است که در طول بازی باید چه کاری انجام داد. نزدیک به 40 مرحله در بازی قرار دارند که هر کدام از آن ها در مدت کمی به پایان می رسند. گیم پلی بازی واقعاً یکی از قسمت های بد این عنوان است. نبود نوآوری و هیجان خاص در این قسمت، باعث می شود که ما با عنوان کاملاً یکنواخت و بدون هیجانی روبرو باشیم.

نتیجه گیری

بازی Air Conflicts: Secret Wars از جمله بازی های نه چندان جالبی است که راهی بازار شده است. عدم نوآوری در گیم پلی، کنترل بسیار ساده و یکنواخت، مأموریت های بسیار ساده و کلیشه ای باعث شده اند که این عنوان از ارزش کمی برای بازی برخوردار باشد.